Niet kiezen,
dat is pas verliezen
Op 27 juni hadden we als Nederlands Kanker Collectief een mooie bijeenkomst over doelen prioriteren. Best een lastige fase. Want elk onderwerp is belangrijk. En natuurlijk willen deelnemers aandacht voor het doel waar hun organisatie keihard voor werkt. Achter elk doel schuilt enorme inzet, jaren werk en aangrijpende verhalen van patiënten. Maar toch. We moeten kiezen. Hoe doe je dat als collectief?
Dat we niet tegelijk met alle 45 doelen op de Nederlandse Kanker Agenda starten, was gelijk duidelijk. Het is simpelweg onmogelijk om deze allemaal vanaf dag 1 met evenveel aandacht te omarmen en uit te voeren. Dit is iets wat we hebben geleerd van andere succesvolle Europese agenda’s. Gelukkig blijft de agenda altijd in beweging: het doel dat nu niet bovenaan staat, krijgt later wellicht wel de spotlight.
Ruimte voor discussie
Kiezen dus. In deze sessie mochten deelnemers hun punten over de 45 eerder geformuleerde doelen verdelen. De dynamiek is interessant. Sommige mensen zetten in op specifieke fases voor, met of na kanker, sommigen een beetje over alle doelen, anderen nemen de casino-aanpak: alles op 1 doel. En dan volgen discussies. In groepen en plenair. Dilemma’s werden niet geschuwd en de inhoud goed geraakt. Zijn alle doelen al goed scherp verwoord (nee, daar moet echt nog een slag op gemaakt worden). Discussies over data: is het een doel of eerder een sleutel, een strategie? En zijn een aantal doelen eigenlijk niet voorwaardelijk. Er waren vragen als waarom zie ik weinig aandacht voor ‘mijn’ onderwerp. Begrijpen we elkaar wel goed? Is een doel al echt zo goed op weg als we denken, of is er nog extra aandacht nodig om de bal in te koppen.
Lef om over je eigen schaduw te kijken
Dat kiezen, dat vergt lef. Niet alleen om stevig in te zetten, in discussie en in punten. Maar juist ook om te luisteren, je punten aan te passen en over je eigen grenzen te kijken. Chantal Lammens, bestuurslid NVPO, verwoordde het mooi: “Met mijn pet op zou je verwachten dat ik alle punten in zou zetten op doelen voor het leven met en na kanker. Maar zo werkt het niet. Om ruimte te krijgen in het systeem, moeten we zeker ook inzetten op preventie. En dat doe ik nu dan ook.”
Als collectief vooruit
We mogen heel trots zijn op de stap die we dinsdag 27 juni met elkaar hebben gezet. We hebben gedebatteerd, gewikt en gewogen. Er waren aha-momenten, felle discussies, heroverwegingen, mensen die standvastig bleven staan en interessante ommezwaaien. Altijd met in het achterhoofd: wat is nu echt in het belang van de patiënt, van Nederland? Ook al blijven er verschillen van inzicht bestaan, hier zie je een groep aan het werk. Een collectief. Waarbij verschillende perspectieven én een gemeenschappelijke focus naast elkaar bestaan – en juist onze kracht vormen.
En dan zie je het opeens ontstaan, de contouren van de gemeenschappelijke Nederlandse kanker Agenda. In de zomerperiode koppelen we heel graag terug over de concrete resultaten van deze sessie. Die documenten plaatsen we dan ook hier op de site.
